My uncle with Sony Ericsson K750i

จั่วหัวไว้แบบนี้ รับรองไม่เกี่ยวกับ "ผลไม้" แน่ เรื่องของเรื่องก็คือโทรศัพท์ของอา (Panasonic GD-55) นั้นพี่แกใกล้มรณาเข้าไปทุกที จนกระทั่งเมื่อวานนี้เองที่เขามา ปรึกษากับเราตอนกินข้าวเย็นว่า "จะซื้อมือถือใหม่อ่ะ เอารุ่นอะไรดี" เราก็คิด...คิด....มันก็มีอยู่หลายรุ่นด้วยกัน (ซึ่งส่วนตัวแล้วอยากให้เขาใช้ SE เพราะตอนนี้บ้านเราเรียกได้ว่าเป็นบ้าน SE ไปแล้วกระมัง เพราะทุกคนในบ้านไม่ว่า พ่อ แม่ หรือญาติ ๆ ก็ล้วนเป็นสาวก SE กันซะส่วนใหญ่) ก็เริ่มจากเอา โบว์ชัวร์ ให้เขาตัดสินใจก่อนว่าต้องตาต้องใจอันไหน ดูไปดูมาความต้องการของเขาก็คือ ไหน ๆ ก็ซื้อแล้วเอารุ่นที่ดี ๆ กล้องอย่างชัดไปเลยก็ได้ ก็เลยเล็งเป้าหมายมาที่เจ้า K750 ประกอบกับสีดำที่เจ้าตัวค่อนข้างชอบอยู่แล้วก็เลยตกลงว่ารุ่นี้แหละ ก็นัดแนะเวลาว่าจะไปซื้อกันวันนี้ช่วงสาย ๆ สถานที่ที่จะไปก็ไม่พ้น MBK ถิ่นโปรด เพราะที่นี่ขึ้นชื่อว่า เครื่องศูนย์ ราคาไม่ศูนย์ เลยทีเดียว แต่พอไปถึงเราก็เริ่มสำรวจราคาจากร้านส่งแหล่งใหญ่ของที่นี่ก่อน ปรากฏว่า "ของหมด" อารายหว่า???? หมดได้ไงฟะเนี่ย เอ้า....หมดก็หมด ลองเดินไปร้านอื่นดู ก็ตรัสรู้ว่ามันขาดตลาดจริง ๆ คือไม่มีขายสักร้านเลย ร้านที่มีก็ดันราคาขึ้นไปซะซื้อไม่ได้ (ขูดเลือดชิบ...) สุดท้ายอาก็เลยตกลงระงับโครงการไว้ก่อน ก็เลยย้ายที่ไปเดิน Siam Discovery ซะหน่อย ซึ่งต่างคนต่างมีจุดหมายเป็นของตัวเอง อาแวะร้าน Asia Book ส่วนเราเหรอ.....อิอิ Apple Centre อยู่แล้ว (เริ่มเกี่ยวกับ Mac แล้วเห็นไม๊) เพื่อไปยลโฉมเจ้า iPod nano MP3 Player ที่ขึ้นชื่อว่าบางที่สุด (ในโลก???) แล้วก็ได้สัมผัสตัวเป็น ๆ ด้วย (แทบจะลงแดงเพราะความอยากได้นี่แหละ.....เฮ้อ) แต่ก็อดใจไว้ก่อนยังไม่ซื้อ ยังไม่ซื้อ.......