Yes ! I have a MacBook

ช่วงนี้แบบว่าเกิดกิเลสขึ้นในใจอีกหย่อมนึงแล้ว นั่นก็คือเราเริ่มเกิดอาการอยากได้ Laptop เล็ก ๆ สักตัวเอาไว้ใช้เดินทาง (สืบเนื่องจากเหตุการณ์น่าปวดใจระหว่างเราและแม่นางซอ (PB 17" สุดรัก) ซึ่งได้ระบายไปก่อนหน้านี้แล้ว) ซึ่งในตอนนี้ถ้าจะเลือกใช้ Apple แหว่งอยู่ก็คงจะมีเพียงตัวเลือกเดียวนั่นก็คือ MacBook และในช่วงก่อนหน้านี้เราเองก็เคยเห็นหน้าค่าตาเจ้า MacBook นี่มาบ้างแล้วแต่ก็ยังไม่ได้ถึงขั้นหลงรักเข้าแบบจัง ๆ เสียทีจนกระทั่งตอนนี้ สถานการณ์บังคับให้เราต้องคิดที่จะหาคู่ควง (และเป็นเพื่อนใจ) เวลาเดินทางเครื่องใหม่เสียแล้ว ก็เลยไปลองเล็ง ๆ เจ้า MB อีกสักหน่อย และเป็นธรรมดาที่คนเราเวลามองหรือสนใจสิ่งไหนมาก ๆ มันก็จะเริ่มซึมซับและเริ่มเกิดความชอบและหลงใหลไปเอง ซึ่งก่อนหน้านี้เราก็เริ่มรู้สึกว่าเจ้า MB นี่ไม่ว่าจะเป็นขนาด น้ำหนัก รูปร่าง ล้วนลงตัวกับเรา (แต่คิดไว้ว่าคงต้องมีการปรับตัวเข้าหากันบ้างในช่วงแรก) ที่นี้ก็มาคิดต่อเรื่องสีสันของเจ้า MB ซึ่งมีด้วยกันสองสีคือ ขาว และ ดำ ในตอนแรกเราก็ว่าจะครอบครองเจ้าสีขาว แต่พอคิดไปคิดมาใจก็เริ่มเอนเอียงไปทางสีดำมากขึ้น ๆ จนช่วงสุดท้ายก่อนตัดสินใจซื้อคือ เราเอาสีดำแน่นอน ซึ่งเหตุผลของเราก็ง่าย ๆ เลยคือ ไม่ค่อยมีคนใช้ (ไม่โหล) และเปื้อนค่อนข้างยากกว่าสีขาว (แบบเห็นได้ชัดเพราะมือเราไม่ค่อยมันและไม่ค่อยมีเหงื่อด้วย) และวันที่ครอบครองก็แน่นอนคือวันนี้ เนื่องด้วยวันนี้เรามีธุระกับพรรคพวกในช่วงเที่ยงอยู่แล้วก็เลยว่าไหน ๆ ก็ออกมาข้างนอกแล้วก็ กำสินสอดไปสู่ขอเสียเลยจะเป็นไรไป สำหรับธุระของพรรคพวกก็คือ พวกมันนัดกินข้าวกัน เนื่องจากว่ามีรุ่นพี่ที่สนิทกันคนนึง แกกลับมาจาก England ก็เลยนัดพวกที่สนิท ๆ กับแกไปกินข้าวกัน และด้วยความที่เจอหน้ากันแล้วเพื่อไม่ให้เสียเที่ยว แกก็เลยฝากเจ้า PB 15" (ที่แกเคยฝากเราซื้อ) กลับมาให้เราช่วยสังคายนาโปรแกรมให้ด้วยเลย หลังจากที่กินข้าวมื้อเที่ยงและนั่งพูดคุยกันจนสะใจแล้ว ทีแรกก็ว่าจะแยกย้ายกันกลับ แต่ไป ๆ มา ๆ ก็กลายเป็นว่ามาที่ ITMall กันทุกคนเลย (คนละจุดประสงค์กันทั้งนั้น) และแน่นอนจุดประสงค์ของเราก็คือมาสู่ขอเจ้า MB สีดำนี่หล่ะ หลังจากที่มาถึงและแยกย้ายกันแล้วเราก็ตรงไปที่ร้านแมคเจ้าประจำเลย (MacStore นั่นเอง) ก็ไปถามทางร้านก่อนว่ามีของหรือเปล่า จากนั้นก็ไปกดตังค์เลย (ไม่มีการลีลา) ส่วนสินสอดที่จ่ายไปก็นับว่าถูกกว่าทั่ว ๆ ไปหน่อย (มีส่วนลดให้ว่างั้น) แต่ว่าวันนี้เราไม่ได้ขับรถมาด้วย (ขี้เกียจ) ก็เลยต้องอาศัย Taxi กลับบ้านแทน ซึ่งเจ้า MB ตัวนี้ก็เหมือนกับแม่นางซอ ตอนที่เจอกันวันแรกคือเราเป็นคนแกะ Seal เอง (เราว่ามันเป็นความสุขทางใจอย่างนึงเหมือนกันนะนี่) ซึ่งเจ้าเครื่องนี้เค้าก็เรียบร้อยดีทุกอย่างไม่มีจุดบกพร่องเลย (หลงรักเค้าเข้าไปเสียเต็มเปาแล้ว) และแน่นอน Mac ทุกเครื่องในครอบครอง เราต้องตั้งชื่อให้เสมอ เจ้า MB ตัวนี้เค้ามีชื่อว่า องค์หญิงซันวา ซึ่ง ณ ตอนนี้เราเองก็ยังไม่ได้ลองเล่นอะไรเท่าไหร่เพราะมีเครื่องของรุ่นพี่ และน้องชาย (MBP 15") ค้างอยู่ แต่คงจะได้สร้างความสนิทสนมกับ องค์หญิงฯ เร็ว ๆ นี้แหละ และที่ขาดไม่ได้ก็คือรูปนั่นเอง